Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2016

Πικρό φιλί !


Πικρό φιλί.
Σημάδι στο κορμί .
Άγευστο,ανύπαρκτο.
Μές στης ομίχλης την φυλακή,
ταξίδι δίχως αιτία.Μόνο αφορμή.
Κοίτα με .
Πώς ανασαίνει απο πόθο το κορμί!
Πώς πετά η καρδιά σε μαύρο ουρανό.
Γεμάτα καρφιά τα σύννεφα.
Μού σκίζουν τα φτερά.
Πικρό φιλί.
Άγευστο,ανύπαρκτο.
Σημάδι αιώνιο .Βλέμμα Κενό.
Αυτοκτονικό.
Άκου με.
Κοίτα με.
Πώς κλείδωσα τον χρόνο ·για σένανε.
Πώς χτυπά η ματωμένη μου καρδιά.
Πυξίδα ο πόθος .
Παρθένα τα χέρια μου.
Γλυφό το δάκρυ μου.
Δες τον πόνο μου,
στης ματιάς μου την φυγή.
Σταμάτησα τις Εποχές.
Για σένανε ,δές...
Άκου με.
Κοίτα με .
Πώς ανασαίνει απο πόθο το κορμί!
Πώς κατακτώ τις αιώνιες θάλασσες!
Τσακισμένο ,γέρικο σκαρί·δίχως κουπί!
Πικρό φιλί.
Σημάδι στο κορμί .
Άγευστο,ανύπαρκτο.
Άκου με.
Κοίτα με .
Φίλα με.
Έστω και ψεύτικα.
Σβήσε τον πόνο...
Με σημάδι κάλπικο ·αιώνιο!
Πικρό φιλί.


Του Νίκου Καπλάνη!
30/10/2016 !



Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Εκείνος ο άλλος...


Μες στης νύχτας τα μισά,
όνειρα μισά ,θαμπά.
Kάποιος  θαρρώ  πως ξαγρυπνά.
Στις ώρες τις ψεύτικες 
στις μεγάλες προσμονές ,
σκέψεις  βουβές ,σφαλίζουν βλέψεις ,
μένουν στείρες, ορφανές.
Μες στης νύχτας τα μισά,
μισά όνειρα, θαμπά...
αναστενάζουν δειλά δειλά.
Μες στης νύχτας τα μισά,
κυνηγούσα μιαν εικόνα ανύπαρκτη.
με συντροφιά τον μισοάδειο μου καθρέπτη.
Μες στης νύχτας τα μισά,
Κάνω  όνειρα θαμπά, μισά.
Μόνος στον κόσμο πορεύτηκα.
Σαν να ήμουν άλλος .
Με συντροφιά τον μισοάδειο μου καθρέπτη,
μες στης νύχτας τα μισά,
εκείνος ο άλλος με δυναστεύει,με χτυπά.
Δίχως όνειρα.
Δίχως στίξη.
Δίχως χρώμα.
Ζωγραφίζω μιαν εικόνα ανύπαρκτη.
Σαν να ήμουν άλλος,
μόνος στον κόσμο πορεύτηκα.
Το πρωινό σφάλισε τα όνειρά μου
σε λευκό χαρτί.
Εκείνος ο άλλος...


Του Νίκου Καπλάνη!
16/10/2016 !!!





Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2016

Σήμερα...


Σήμερα.
Κλεφτές ματιές κάτω απ΄το φώς του Ήλιου.
Δεν φθινοπώριασε.Δεν χειμώνιασε...
Ο Ήλιος βγήκε στη στεριά.
Σήμερα.
Βλέμματα αγέρωχα κάτω απ΄τ΄ουρανού τα στρώματα.
Δεν σκοτείνιασε.Δεν κρύφτηκε...
Ο Ουρανός καθάριος ιππέας των ονείρων.
Σήμερα.
Σκέψεις ·ανομολόγητα αγνές.
Φυλακισμένες  στην υγρασία των ματιών.
Τα Μάτια μάρτυρες των κοινών ψυχών.
Σήμερα.
Ανάσες Εραστών στην αυτοέκφραση του Αυγούστου.
Μελάνι ψυχής σε λευκό χαρτί.
Εικόνα Άγια αναζητούσα την Ευχή της Αιώνιας Αποδοχής!!!

Σήμερα ο Ήλιος βγήκε στη στεριά,
κι ο Αύγουστος μόνιμος θαμώνας στη Σκέψη μου...


Του Νίκου Καπλάνη!
2/10/2016