Εσύ !!!

Εσύ,που στα μαλλιά σου χάνεται ο ήλιος.
Εσύ,που στη σκέψη σου βυθίζεται η ψυχή μου.
Εσύ,που στην αναπνοή σου αναστένεται το βλέμμα μου.
Εσύ,που τις μέρες και τα βράδια,σαν ξένος μέσα στην πόλη μου,αναζητώ τα μάτια σου.
Αχ ,αυτά τα μάτια σου!!!
Εσύ,που στα πεζούλια της νιότης μου συνάντησα την ύπαρξή σου.
Άγνωστη Θεά!!!
Εσύ,που η ματιά σου θανατώνει τους Χειμώνες μου.
Εν κρυπτώ και εν Σιωπή.
Εσύ,που ρίζωσες τον Αύγουστο μέσα μου.
Εσύ,που τα χείλη σου γεννήθηκαν απο τον Διόνυσο.
Αχ,τα χείλη σου...
Κόκκινο κρασί!
Εσύ,που έγινες Μούσα στον καμβά της μοναξιάς μου.
Εσύ,που σκέφτεσαι τις Στίξεις ,τις Εικόνες και τους Στίχους μου.
Εσύ,,,
Ναί ,,,
Εσύ,που γοητεύεσαι από την αλήθεια και τον πόνο του Συναισθήματος
των ποιημάτων μου.
Εσύ,που σαν Βασιλικός άλωσες τα Τριαντάφυλλα όλων των κήπων του Σύμπαντος.
Εσύ,,,
Ναί,,,
Εσύ.
Μόνο Εσύ.
Πάντα Εσύ!!!!



Του Νίκου Καπλάνη!
16/11/2017

αξβ ... !

Βυθίζονται άραγε οι Σκέψεις?

Πώς χαμογελούν τα φωτογραφικά καρέ δίχως Υπόσταση?

Οι Λίμνες των Σιωπών κραυγάζουν αδιάκοπα.

Κρυφό δεν μένει το Συναίσθημα.

Άδικος χρόνος.

'Αδικος κόπος.

Άδικο συναίσθημα.

Στους Ποιητές αξίζουν αληθινά Γενναίες Ψυχές.

Στροβιλίζονται οι Σκέψεις και τα βήματα στο χθές!!!

Πίσω στο ίδιο μοτίβο δυστυχίας.

Σε κήπους άδειους από χρώματα

θα βρείς μονάχα αγκάθια και αναχώματα.

Αίμα ψυχών.

Ανάσες Νεκρών.

Αν τρυπηθείς από τριαντάφυλλο,

θα φυτρώσει ένας κρίνος.

Αν τρυπηθείς από αγκάθι,

θα ριζώσει ένα δάκρυ.

Τόλμησες τον ίδιο πόνο,

τον βουβό,τον άδικο.

Πόση δικαιοσύνη κουβαλά το deja vu ?

Αυτή η τόλμη είναι δειλία.

Και οι Ποιητές ,αν και άχρονοι,

πορεύονται δίχως χρόνο για τον Έρωτα και την Ψυχή ...

Του Νίκου Καπλάνη.

5/9/2017