ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΤΡΑΓΟΥΔΩΝΤΑΣ

     Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας ,λέει ένα παλιό ρητό.Και αυτό φαίνεται πως αρχίζει να διαφαίνεται όχι μόνο στην Ελληνική αλλά και στην Ευρωπαική κοινωνία.Οι πολιτικοί ηγέτες ,έχοντας συνηθίσει να κυβερνούν δίχως να αφουγκράζονται τις κοινωνίες στις οποίες απευθύνονται πίστευαν οτι μπορούν να πράττουν εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα.
     Όπου όμως υπάρχουν άνθρωποι (πουλιά) τότε είναι σίγουρο πως κάποια στιγμή θα αρχίσουν να αντιδρούν(κελαηδούν).Τα μη κυβερνητικά κινήματα, παντού στον κόσμο, γεννιούνται το ένα μετά το άλλο και χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο αποκτούν ένθερμους υποστηρικτές .Οι φωνές και οι αντιδράσεις αυτών των οργανώσεων αποκτούν κινηματικό χαρακτήρα και προκαλούν δέος και φόβο σε παραδοσιακές δυνάμεις εξουσίας.
     Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να ανοίξω μια παρένθεση και να θυμίσω πως η εκλογή Obama  στις ΗΠΑ βασίσθηκε στη χρήση του διαδικτύου και γιγαντώθηκε σημαντικά εξαιτίας των σελίδων κοινωνικής δικτύωσης.
     Οι παραδοσιακές δυνάμεις εξουσίας έχοντας αυτό το γεγονός ως παράδειγμα εξωθούν ,παντού στο κόσμο, στη συρρίκνωση της λεγόμενης μεσαίας τάξης διότι αυτή ουσιαστικά αποτελεί την ραχοκοκκαλία αυτών των κινημάτων.Και αποτελεί κοινό μυστικό οτι ποτέ (με εξαίρεση ίσως την Ελλάδα τα τελευταία 35 χρόνια) κανείς δεν μπόρεσε να επιβληθεί και να καθοδηγήσει τον λεγόμενο μεσαίο χώρο.
      Οι νέες γενιές έχοντας ως όπλο τους τα νέα τεχνολογικά επιτεύγματα φαντάζουν ως έναν επικίνδυνο εχθρό που δεν μπορεί να καμφθεί.Και σε πολιτικό επίπεδο η σημερινή νέα γενιά βρίσκεται σε νηπιακή ηλικία.
     Όλα τα δεδομένα δείχνουν πως η οργή αλλά και τα κινήματα δημοκρατικής ανυπακοής αρχίζουν να μεταμορφώνονται σε ρεαλιστικά κινήματα έκφρασης πολιτικού λόγου,και αυτό θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο πολιτικού προβληματισμού των κομμάτων.Όποιο κόμμα κατευθύνει την πολιτική του προς αυτήν τη κατεύθυνση θα μπορέσει να αποκτήσει και γνώση όλων όσων συμβαίνουν στη βάση της Ελληνικής κοινωνίας ,άρα και την ανάλογη ισχύ.
     Σε Ευρωπαικό επίπεδο οι Ευρωπαίοι ηγέτες ,κάτω και απο την πίεση των αγορών θα αναγκασθούν να δώσουν την πολιτική λύση για την οποία φωνάζουν εδώ και μήνες σκεπτόμενοι άνθρωποι αλλά και οι τεχνοκράτες της Ευρωπαικής Ένωσης.Οι αγορές ,δεν επιθυμούν την κατάλυση του Ευρώ.Απλά θέλουν να εξασφαλίσουν τα χρήματά τους.Έχουν πολλά ομόλογα (ελληνικά ,ιρλανδικά
,πορτογαλικά,ιταλικά,ισπανικά,αυστριακά,γαλλικά ,γερμανικά κλπ)
Αν διαλυθεί το ευρώ οι αντιδράσεις θα είναι αλυσιδοτές και θα επηρρρεάσουν ουσιαστικά και αυτές τις ίδιες,αν και έχουν τους μηχανισμούς αντίδρασης,θέλουν να το αποφύγουν και γι΄αυτό πιέζουν τις ηγεσίες.
     Οι αγορές λοιπόν αλλά και η νέα εκφραστική μεσαία τάξη δίχως να το γνωρίζουν ,και φυσικά χωρίς να το έχουν επιδιώξει αποτέλουν έναν πανίσχυρο σύμμαχο απέναντι στις ληψές και κοντόφθαλμες  πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης.Αυτά τα πουλιά έχουν αρχίσει να κελαηδούν και είναι σίγουρο οτι δεν πρόκειται να πεθάνουν,πάρα το παλαίο ρητό του τίτλου.
     Είμαι αισιόδοξος.Αθεράπευτα .....