ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ

     Υπάρχουν στιγμές στην Ελληνική ιστορία που όταν τίς διαβάζει κανείς ,και τίς συγκρίνει με την τωρινή πραγματικότητα,αναφωνεί:"ΑΡΧΑΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ".Ακόμα και γεγονότα πού συνέβησαν στη χώρα μας τη τελευταία επταετία,αντί να δώσουν μιά αληθινή ώθηση στην καθημερινότητα μας ,έχουν περάσει στο πάνθεον της Ιστορίας μας,δυστυχώς!
     Το έπος της Πορτογαλίας,τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004,το Χρυσό της Εθνικής Μπάσκετ στο Βελιγράδι το 2005,το Αργυρό στο Mundobasket της Ιαπωνίας μαζί με την εκκωφαντική νίκη στην πόλη Saitama  εναντίον των Η.Π.Α,και κυριώς η όλη διοργάνωση των αγώνων της Αθήνας αποτέλεσαν σημείο Παγκόσμιας αναφοράς.
     Θα παρατηρήσατε οτι όλα τα παραπάνω παραδείγματα προέρχονται απο τον χώρο του αθλητισμού,και όχι άδικα,αφού ο αθλητισμός αποτελεί κοινώνικο φαινόμενο και οτιδήποτε συμβαίνει εκεί ,λένε οτι αντανακλά την γενικότερη εικόνα μιας κοινωνίας.
     Όλες οι παραπάνω στιγμές δυστυχώς αποτελούν ένα παρελθόν,μια Αρχαία Ιστορία όπως και το επίπλαστο παραμύθι της Ελληνικής Ανάπτυξης.Το γυαλιστερό και αστραφτέρο Μάρμαρο της πρόσφατης ιστορίας μας έχει ραίσει,ίσως γιατι ήταν ουσιαστικά μια απλή επικάλυψη και τίποτα περισσότερο.
     Αντί να κοιτάξουμε τα θεμέλια του Κράτους μας αρκεστήκαμε στην προβολή μιας ευκαιριακής χρυσής εικόνας που πλέον έχει ξεθωριάσει με τον χρόνο, και καταφέραμε να χάσουμε μοναδικές ευκαιρίες που δύσκολα θα παρουσιασθούν στο μέλλον.
     Το μάρμαρο οσό ακριβό και όμορφο υλικό κι αν είναι δεν παύει να είναι εύθραυστο.Τα θεμέλια του Κράτους μας είναι ο Λαός και το Έθνος μας,στο σύνολό τους ,και όχι μεμονομένα κάποια κόματα ,συνδικαλιστικές ενώσεις κ.λ.π.
     Πολύ φοβάμαι οτι οί πυλώνες της κρατικής μας υπόστασης κινδυνεύουν θανάσιμα και αυτό γιατί τα συσσωρευμένα προβλήματα δεν είναι πια ούτε πολιτικά ,ουτέ οικονομικά αλλα έχουν μεταλλαχθεί σε κοινωνικά.Θεωρώ ,και ελπίζω να κάνω λάθος ,οτι δεν απέχουμε και πολυ που μια κοινωνική ομάδα θα στρέφεται ενάντίον μιάς άλλης.
     Είναι επιβεβλημένο οι πολιτικοί ,παρα την όποια αντιπαλότητα ,να προστατέψουν την υγιή βάση της κοινωνίας μας ,τα νέα παιδία,τη νέα γενιά.Ας αφήσουν τους νέους μακρία απο το κακώς νοούμενο πολιτικό παιχνίδι.Ας αποφασίσουν μαζί με τους πνευματικούς ταγούς της χώρας σε μια ΠΑΙΔΕΙΑ και ενα ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που στόχο θα έχει την δημιουργία ικανών ,δημιουργικών ,έξυπνων και παραγωγικών ανθρώπων.Μια Παιδεία που θα λέει ξεκάθαρα στους νεούς Ποιοί είμαστε και για Τί είμαστε πραγματικά Ικανοί,έχοντας ως βάση τις τόσο απαραίτητες νέες τεχνολογίες, που θα είναι συνδεδεμέμη με την παραγωγική διαδικασία έτσι ώστε να γνωρίζουν οί νέοι απο πολύ πρίν τη στόχευση τους.
     Σε διαφορετική περίπτωση ,ας μην γελιούνται.Οι νέοι δεν μπαίνουν σε καλούπια και σε όποια αντιπαράθεση ,θα είναι απλά απέναντι σε όλους.Έχουν δικαίωμα στο όνειρο και έχουν την δυνάμικη να το πετύχουν.Το ΜΑΡΜΑΡΟ της μεταπολίτευσης και του παρόντος πολιτικού συστήματος είναι αποφασισμένοι να μην το πληρώσουν εκείνοι,και έχουν το ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ!!!!