Τον Αύγουστο ανθίζουν οι Βασιλικοί!

Τον Αύγουστο ανθίζουν οι Βασιλικοί.

Για τις στιγμές που θέλησαν να έρθουν,

μα δεν γεννήθηκαν ακόμα!

Τον Αύγουστο θεριεύουν τα μελτέμια.

Για τις ματιές που κρύφτηκαν ,

πρίν χαθεί το πούσι!

Τον Αύγουστο πυρακτώνονται  οι καρδιές.

Για τα βλέμματα που συναντήθηκαν ,

δήθεν τυχαία σε μιαν αυλή!

Τον Αύγουστο γεννήθηκαν οι ανάσες των εραστών.

Για την ελπίδα μιας μόνιμης αγκαλιάς,

που κατάντησε στις μέρες μας απατηλή και σπάταλη!

Τον Αύγουστο νικήθηκε ο χειμώνας .

Για  την πίστη και την ελπίδα

των χαμένων ποιητών.

Τον Αύγουστο δημιουργήθηκε  ο χορός.

Για τις  επιταγές της ευφορίας 

των αγνών προσώπων!

Μα μη γέννηση δεν σημαίνει θάνατος!

(φωνάζει ο ποιητής).

Τον Αύγουστο ανθίζουν οι Βασιλικοί.

Κι αυτοί δεν φέρουν αγκάθια!!!

Για εκείνες που θα τολμήσουν ν΄αγγίξουν

τις πληγές του ποιητή...

Τ΄αγκάθια ανήκουν στο παρελθόν!!!

Του Νίκου Καπλάνη!

28/6/2016