Το μέλλον μάς κοιτά καχύποπτα!Ακούει κανείς;

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύθηκε την Παρασκευή, 23 Μάρτιος του 2012 στο argolidapost.gr
Επίκαιρο όπως πάντα!!!


Του Νίκου Καπλάνη.
Το μέλλον μάς κοιτά καχύποπτα!Ακούει κανείς;


          Φθάνει λοιπόν σε λίγο ο χρόνος των εκλογών.Χωρίς ακόμα να έχει προσδιοριστεί η ακριβής ημερομηνία,θα εισέλθουμε σε μια πολύ κρίσιμη για τον τόπο προεκλογική περίοδο στην οποία θα κυριαρχήσουν διλήμματα και συνθήματα ,ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις.
          Είμαι βέβαιος οτι τα κόμματα και η γραφειοκρατία τους επεξεργάζονται και τα δύο (συνθήματα -διλήμματα) και θα τα παρουσιάσουν στο λαό με βάση τη στρατηγική και την χρονική συγκυρία.Είναι και θεμιτό και αναμενόμενο,ως πάγιο στοιχείο του πολιτικού παιχνιδιού.

          Κανένα όμως δίλημμα ή σύνθημα δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον φόβο και την εθνική κατάθλιψη στην οποία μας οδήγησε η αποτυχημένη και ελεγχόμενη για την ακεραιότητά της,
πράσινη κυβέρνηση του ΠαΣοκ υπο τον Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου.
Σε περιόδους κρίσης οι λαοί ψηφίζουν με γνώμονα την καθημερινότητά τους και αυτό δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.Συνήθως βλέπουν,εξ'ανάγκης,το δέντρο και αγνοούν το δάσος με καταστροφικές συνήθως συνέπειες.Στο χρονικό αυτό σημείο θα πρέπει οι πολίτες να συγκρατήσουν ,την οργή,τον θυμό,την αγανάκτηση τους (που είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι),και να αναρωτηθούν τί θα απαντούσαν
στο Μέλλον τους αν το τελευταίο αποκτούσε μορφή και αγριεμένα τους ρωτούσε: 
"Τί έκανες Εσύ για Μένα";
          Προσπάθησα να απαντήσω σε αυτό το υποτιθέμενο σενάριο.Τί θα έλεγα στον απόγονό μου αν μια μέρα διαβάζοντας την ιστορία αυτής της περιόδου με ρωτούσε:
"Τί έκανες στον πόλεμο παππού";
Στο σενάριο η απάντηση που έδωσα ήταν:"Παιδί μου εγώ ψήφισα τη "χοντρή" και κάποιον "Μανώλη".
Για να λάβω την αφοπλιστική και συνάμα δηκτική ερώτηση:
"Και ποιοί είναι αυτοί";
          Σε αναλογία οι μελλοντικές γενιές θα ρωτήσουν εμένα και τους σύγχρονους μου συνέλληνες ποιούς επιλέξαμε για να μας εκπροσωπήσουν σε αυτήν τη κρίσιμη περίοδο.
Κάποιοι θα πούν "εγώ ψήφισα τη θυγατέρα",άλλος θα ομολογήσει οτι "ψήφισε τον Αλέξη",μερικοί θα πουν οτι "ψήφισαν τον μπαρμπα-Φώτη",κάποιος άλλος οτι "ψήφισε οικολογικά" ενω μερικοί θα μονολογούν οτι "επέλεξαν κάποιον Καμμένο,ανεξάρτητο ή κάτι τέτοιο", λιγοστοί θα ομολογήσουν οτι "ψήφισαν κάποιον λαγό"και μερικοί άλλοι οτι "ψήφισαν κάποιο ζευγάρι που μεταβίας θυμούνται τα ονοματά τους" και τελικά κάποιοι άλλοι θα πούν οτι "ψήφισαν την συντρόφισσα Αλέκα".
          Θα παρατηρήσατε οτι κανείς ,στο σενάριο ,δεν ανέφερε οτι ψήφισε ΝΔ ή ΠαΣοκ.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της οργής,του θυμού και της αγανάκτησης για τα οποία σας μίλησα νωρύτερα."Μέγα Λάθος" θα αναφωνήσουν οι επόμενες γενιές στις παραπάνω απαντήσεις και θα κλείσουν κάθε άλλη συζήτηση!Γιατί άραγε;;;
          Η ΝΔ και το ΠαΣοκ αποτελούν την έκφραση της κεντροδεξιάς και της κεντρο-αριστεράς στο πολιτικό μας σύστημα.Και ευθύνονται για τα καλά ,αλλά και τα κακά της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Τα κόμματα όμως δεν υπάρχουν από μόνα τους.
Στελεχώνονται απο ηγεσίες,γραφειοκρατία,εκπροσώπους και εντέλει απο ψηφοφόρους. Η παραγωγή πολιτικής και δικαίου,ενέχει όλους τους παραπάνω στο σύστημα της διακυβέρνησης, και έχουν όλοι, τους ρόλους αλλά και τις ευθύνες τους.
          Αν οι πολίτες αισθάνονται προδωμένοι απο τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας και καταφύγουν στην εύκολη λύση των κομμάτων ευκαιρίας,ψηφίζοντας διαμαρτυρώμενα, ουσιαστικά αποφεύγουν να κοιτάξουν κατάματα τις δικές τους ευθύνες στην αποσύνθεση του πολιτικού σκηνικού και διαιωνίζουν τα λάθη της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Δεν τα φάγαμε όλοι μαζί,αλλά σίγουρα έχουμε όλοι τις ευθύνες μας.
          Αν οι πολίτες δεν  καταφέρουν να ελέγξουν την οργή και τον θυμό τους θα προσέλθουν στις κάλπες απαισιόδοξα και αυτό είναι ότι χειρότερο.Η καλύτερη λύση είναι η λογική και η αισιόδοξη διάθεση των ψηφοφόρων που είμαι βέβαιος οτι υπάρχει κάπου μέσα μας.Είμαστε άλλωστε εκ φύσεως αισιόδοξος λαός.
          Ας μην ξεχνάμε οτι ο Winston Churchill έλεγε οτι :"ο αισιόδοξος άνθρωπος βλέπει μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή ενώ ο απαισιόδοξος βλέπει μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία".

          Η ευκαιρία της σημερινής κρίσης είναι η δυνατότητα που έχει ο λαός,έχοντας πια πλήρη γνώση του τί έχει συμβεί,να ανασυνθέσει το πολιτικό σκηνικό και να επιβάλλει την ανάπλαση της δομής και της λειτουργίας του.Αυτό δεν θα συμβεί με τον ευκαιριακό πολυκερματισμό του συστήματος αλλά με την πλήρη αποκαθήλωση φθαρτών προσώπων αλλά και αντιλήψεων.
          Σε ένα γεωπολιτικό και γεωοικονομικό περιβάλλον που έτσι και αλλιώς βρίσκεται σε ανασύνθεση,ο πολυκερματισμός του πολιτικού συστήματος εισαγάγει ουσιαστικά την χώρα σε περίοδο ακυβερνησίας και αστάθειας ,ενώ την ίδια στιγμή στην ευρύτερη γειτονιά μας διακυβεύονται συμφέροντα που θα αλλάξουν τις ισορροπίες στην περιοχή της Ν.Ανατολικής Μεσογείου.
          Παρά την δεινή οικονομική θέση στην οποία εισήλθαμε λόγω των τραγικών επιλογών της κυβέρνησης ΠαΣοκ, η Ελλάς ως συμμετέχουσα στο παρόν πολυπολικό σχήμα ισχύος ,έχει τη δυνατότητα να μειώσει την εξάρτηση της και να αυξήσει την διεθνοπολιτική της χρησιμότητα (βλέπε σημερινό ταξίδι Σαμαρά και επαφές με Ισραήλ και Ρωσία).
          Ας μην λησμονούμε οτι η στρατηγική μας υπεραξία ως κόμβος ήπιας αλλά και ταυτόχρονα σκληρής ισχύος στα υποσυστήματα της Μ. Ανατολής και Ν.Α Ευρώπης μας παρέχει τη δυνατότητα διαπραγμάτευσης της δικής μας επόμενης μέρας με όρους πολύ καλύτερους  απ΄ότι τη τελευταία διετία.
          Για να συμβεί όμως αυτό δεν θα πρέπει να υπάρξει ακυβερνησία και αστάθεια στη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος,άλλα έξυπνη και θετική ανταπόκριση πάνω απο τη κάλπη που θα επιβάλλει στους πολιτικά δρώντες την ανασύνθεση της λειτουργίας του και φυσικά τον εκδημοκρατισμό του.
Κάθε άλλη επιλογή ισοδυναμεί με αυτοκτονία!
Ας δώσουμε στο Μέλλον μας μια ευκαιρία,για να σταματήσει να μας κοιτά
καχύποπτα!