Η οικονομία καθορίζει την πολιτική!

                 Τι σχέση μπορεί να έχει ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς με τον Karl Heinrich Marx που θεωρείται o θεμελιωτής του κομμουνισμού;Τι σχέση μπορεί να έχει ο Ιστορικός Υλισμός με τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό;Σας σοκάρω;Και όμως στην περίπτωσή μας οι παράλληλες ευθείες τέμνονται,στο βάθος μιας ιστορικής διαδρομής που ολοκληρώνεται σιγά σιγά και που έχει ως αφετηρία τις αρχές της δεκαετίας του ΄90!!!
                 Οι Αντιφάσεις αλλά και οι Αντιθέσεις που παρατηρούνται σε κάθε Ιστορική Διαδρομή ενός Κοινωνικού Συνόλου προκαλούν Δομικές Ανασυνθέσεις στη Δομή και Λειτουργία αυτών των συνόλων με αποτέλεσμα οι κοινωνίες να μεταβάλλονται διαρκώς ανά τους αιώνες. Αιτία των παραπάνω μεταβολών είναι η εξέλιξη των σχέσεων ή τρόπων παραγωγής σε ένα σύνολο που έχει στο DNA του την "αλλαγή" ή απλά την "μετεξέλιξή" του! Ουσιαστικά περιγράφουμε την Μαρξιστική αντίληψη του ιστορικού υλισμού.Και θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι έχει δίκιο.Ότι πράγματι αυτό συμβαίνει.Δυστυχώς όμως για τους οπαδούς του Μαρξ,μια άλλη παράμετρος της θεωρίας επιμένει για την νομοτελειακή κατάρρευση,ακόμα και της ίδιας της οικονομίας της αγοράς λόγω της διαρκούς αύξησης των παραγωγικών δυνάμεων και της εκμετάλλευσης των εργατών από τους κατόχους των παραπάνω μέσων παραγωγής.Το λάθος βρίσκεται στην επιμονή περί κατάρρευσης της οικονομίας της αγοράς και όχι στην παραδοχή περί μετεξέλιξής της, όπως πολύ σωστά παραδέχεται ο ιστορικός υλισμός για τα Κοινωνικά Σύνολα!
                 Στην Ελλάδα του €,στην Ελλάδα του 2013 με την χρόνια ύφεση και την τεράστια ανεργία ουσιαστικά έχουμε την "σύγκρουση" ανάμεσα στις παραπάνω Μαρξιστικές παραμέτρους του ιστορικού υλισμού.Και είναι απορίας άξιο πως αριστερά (κατά δήλωσή τους) κόμματα ή κομματίδια αποφεύγουν να παραδεχθούν το εν λόγω φαινόμενο!
                 Πριν όμως φθάσουμε στην Ελλάδα της Κρίσης (2010-σήμερα) η πορεία της Χώρας μέσα στις Ευρωπαϊκές δομές μπορεί να μελετηθεί και χωρισθεί σε 3 περιόδους:

Α)28 Μαΐου 1979(Συνθήκη Ένταξης) έως 7 Φεβρουαρίου 1992 (Συνθήκη του Μάαστριχ ή
επίσημα γνωστή ως Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση).

Β) 7 Φεβρουαρίου 1992 (Συνθήκη του Μάαστριχ) εώς 1η Ιανουαρίου του 2001(Ένταξη στην ΟΝΕ) και 

Γ) 1η Ιανουαρίου του 2002(Κοινό νόμισμα,€) εώς 8 Μαΐου 2010(Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της Ελλάδος-Μνημόνιο).

                 Η Ελλάδα της παραγωγής,της αγροτικής και βιοτεχνικής οικονομίας,των Καπεταναίων του Εφοπλισμού και των Έμπειρων Βιομηχάνων περιήλθε το 1979 σε ένα περιβάλλον (Ευρώπη) που ακολουθούσε την δική του μετεξέλιξη βασιζόμενο στην πρόοδο των μέσων παραγωγής που διαχρονικά διέθετε.Σε αντίθεση με όλες σχεδόν τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης,η Ελλάς αντί να ακολουθήσει την μετεξέλιξη που το ενιαίο οικονομικό περιβάλλον προσλάμβανε,εγκαθίδρυσε μέσω του Παπανδρεϊσμού, το ακριβώς αντίθετο οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο του κρατισμού και της Κρατικοδίαιτης εγχώριας Βιομηχανίας.
                  Η Ελλάς ουσιαστικά έχασε 31 χρόνια εξέλιξης των Μέσων Παραγωγής και φυσικά την ευκαιρία να αποτελέσει σημείο αναφοράς μιας Κοινωνίας -Οικονομίας που ελίσσεται και προοδεύει μέσα στο Ιστορικό Γίγνεσθαι!Και φυσικά αυτό που βιώνει η Ελληνική ,η Ευρωπαική αλλά και η Παγκόσμια Οικονομία δεν είναι κατάρρευση της Οικονομίας της Αγοράς όπως ίσως θα ήθελαν να πιστεύουν οι Μαρξιστές,αφού "Συναλλαγές" πραγματοποιούνται σε κάθε σημείο του Πλανήτη.Ουσιαστικά έχουμε μια οικονομική κινητικότητα  "σημειωτόν" που  δίνει την ευκαιρία στα επιμέρους Κοινωνικά και Οικονομικά Σύνολα να επιδιορθώσουν τις στρεβλώσεις τους και να μετεξελιχθούν ακολουθώντας τα βήματα και την πρόοδο που επιτάσσουν τα νέα μέσα παραγωγής!
                  Μελετώντας αυτήν την οικονομική κινητικότητα  "σημειωτόν" που παρατηρείται σήμερα μπορεί κανείς ,ποιητικά μιλώντας ,να ισχυρισθεί οτι βλέπει την τομή του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού με τον Ιστορικό Υλισμό.Είναι πραγματικά υπέροχο, απο κάθε Ιστορική -Επιστημονική Θεώρηση, να βιώνεις τη συγγραφή της Ιστορίας μπροστά στα μάτια σου!
                   Αυτό ακριβώς προσπαθεί να επιτύχει και ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς εδώ και 18 Μήνες.Μέσα σε ένα ασταθές Κοινωνικό,Πολιτικό και Οικονομικό Περιβάλλον προσπαθεί αφενός μεν να κερδίσει χρόνο ,βγάζοντας ταυτόγχρονα την Πατρίδα απο ένα καταστροφικό μείγμα Πολιτικής για το οποίο ο ίδιος πρώτος μίλησε και αφετέρου να καρπωθεί σε βάθος χρόνου τόσο την οικονομική κινητικότητα  "σημειωτόν" που η Οικονομία της Αγοράς σιωπηλά έχει επιβάλλει ,αλλά και πρώτιστα την μετεξέλιξη των Ευρωπαικών Μονάδων Παραγωγής που θα του δώσει την δυνατότητα να εξελίξει την ίδια την μορφή και δομή της Ελληνικής Κοινωνίας-Οικονομίας.
                  Αντιλαμβάνεται κανείς οτι δεν θα μπορέσουμε να εκμεταλλευθούμε ούτε την οικονομική κινητικότητα  "σημειωτόν" ούτε τις Ευρωπαικές Μονάδες Παραγωγής αν για κάποιους λόγους βρεθούμε εκτός € !!!!
                  Βρισκόμαστε λοιπόν στην δική μας ιστορική συνάντηση του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού με τον ιστορικό υλισμό.Οι εγχώριες δυνάμεις,πολιτικές,συνδικαλιστικές,οικονομικές,εκδοτικές που αντιλαμβάνονται οτι το περιβάλλον στο οποίο μεγαλούργησαν τα τελευταία 34 χρόνια αργοπεθαίνει,προσπαθούν να αποφύγουν τον "τελευταίο βρόγχο" και επιζητούν την κατάρρευση του Αντώνη Σαμαρά.
                    Φθάσαμε λοιπόν στην Ιστορική στιγμή που ως κοινωνία θα πρέπει να θέσουμε τα προσωπικά μας διλήμματα.Και φυσικά το ερώτημα «Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο» είναι άκαιρο και άκυρο με βάση τη λογική εξέλιξη των πραγμάτων.Η ελληνική κρίση είναι κυρίως κρίση δομική, κρίση του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου που εγκαθίδρυσε ο Παπανδρεϊσμός και αποτυχημένα υιοθέτησε, μικροπολιτικά σκεπτόμενη, η ΝΔ κατά το Παρελθόν, και θέριεψε η Ψευδοπροοδευτική Αριστερίζουσα Συνδικαλιστική Ελίτ.
                     Ως Κοινωνία που πράγματι έχουμε φθάσει στα όριά μας θα πρέπει να απαντήσουμε σε κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν το Μέγεθος και τα Όρια του Κράτους,το Μοντέλο και τα Μέσα Παραγωγής,η Έκταση και Λειτουργία των Θεσμών,η Πνευματική και Πολιτιστική Αναγέννηση του Έθνους,ο Γεωπολιτικός Στρατηγικός μας Προσανατολισμός κλπ.
                     Όπως προσπάθησα να περιγράψω παραπάνω,παντού (στις Δυτικού Τύπου Κοινωνίες φυσικά) έχουμε συνάντηση του Ιστορικού Υλισμού με τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό εξ΄αιτίας της  οικονομικής κινητικότητας  "σημειωτόν" που έρχεται να "παντρευτεί" με την εξέλιξη των μέσων παραγωγής που περιγράφει ο ιστορικός υλισμός.
                      Ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός που πιστεύει στην ανταγωνιστικότητα των αγορών αλλά ταυτόγχρονα αναδιανέμει ,όχι μόνο πλούτο αλλά και ίσες επιχειρηματικές ευκαιρίες μπορεί να εκμεταλλευθεί τις νέες παραγωγικές μονάδες και την ίδια στιγμή να αποτρέψει μονοπωλικές καταστάσεις ,Δημόσιες αλλά και Ιδιωτικές.
                       Ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς συναντά την Ιστορική στιγμή τομής του Ιστορικού Υλισμού με τον Κοινωνικό Φιλελευθερισμό.Σε μια στιγμή, σε εναν αγώνα όχι μόνο Ελληνικό αλλά και Ευρωπαικό. Σε αυτήν την Μάχη δεν θα είναι Μόνος.Θα είμαι και εγω Παρών!!!